donderdag 30 oktober 2014

Platenzaakstickers #162





Phonobar
Gerrit de Jonge & Zonen
Oranjestraat 2
Axel
Tel (01155) 565

Op achterzijde hoes The Golden Ear-rings, 7", That Day, International Polydor Production 421 023 (Nederland, 1965)

Amanda Brandellero leverde met deze sticker een nieuwe toevoeging aan de platenwinkel, de grammofoonplatenhuis en de discobar. De phonobar van Gerrit de Jonge & Zonen ging in Axel de concurrentie aan met de firma Koster Dey van stickers 40 en 130. In tegenstelling tot Koster Dey die het moesten hebben van muziekinstrumenten, had Gerrit de Jonge een elektronicawinkel. Van een echt winkelpand is geen sprake, getuige onderstaande foto. De familie hield zich schijnbaar op de eerste verdieping op terwijl de begane grond plaats bood voor de zakelijke activiteiten van Gerrit en zijn zonen (die mogelijk rechts op onderstaande foto te zien zijn).


Niets aan de buitenkant doet vermoeden dat hier ook nog een oergezellige phonobar is ondergebracht, waar de jongeren van Axel hun opruiende muziek op vinyl aan konden schaffen.


Eén aanblik maakt direct duidelijk dat hier met recht van een bar gesproken kan worden, inclusief bijbehorende krukken. De tap is vervangen door drie keer twee luisterhoorns, eentje voor rechts en eentje voor links. Op de onderste twee rijen langs de muur staan singles, daarboven lp's. Direct links van de bar zijn nog een paar bakken met singles te onderscheiden, de singles die inmiddels uit de hitparade waren verdwenen of de tips??

Gerrit de Jonge is nog steeds actief, getuige het telefoonboek. Waarschijnlijk betreft het een zoon van de oude Gerrit die wellicht zelf nog op nummer 2 woont maar het zakelijke gedeelte naar de overkant van de straat op nummer 5 heeft verplaatst. Hij is samen met compagnon Van Cadsand hofleverancier van Bang & Olufsen en zit dus nog steeds op het oorspronkelijke werkterrein van het familiebedrijf. Er is daarnaast een Gerrit de Jonge Techniek BV die hetzelfde logo als de winkel in Axel voert en vestigingen in Terneuzen en Goes kent. Dit bedrijf heeft ook een website, waar helaas bij het kopje Over ons een geschiedenis van het bedrijf ontbreekt en ook geen verwijzing naar de vestiging in Axel staat, hoewel de telefoongids nog wel een vermelding op de techniek bv geeft. Zouden de zonen ieder huns weegs zijn gegaan, waarbij de een zich in audio-visuele apparatuur heeft gespecialiseerd en de ander in techniek?



dinsdag 28 oktober 2014

Disque de surprise #9 C'est la vie, Lily


In 1969 verscheen de single Can You Dance To It? van Cat Mother and the All-Night Newsboys. De single was getrokken van het debuutalbum van de band. De band bracht in totaal vier albums uit en werd in 1977 ontbonden. Jimi Hendrix-adepten zal de plaat bekend voor komen omdat Hendrix mede-producer van de plaat was  (al was daar schijnbaar weinig van te horen). Hier gaat het om de b-kant van de single: Marie, een compositie van bandleden Charlie Chin en Bob Smith.

De Franstalige cover dateert van 1970 en werd door Pierre Delanoë van een passende Franse tekst voorzien. Dassin blikt terug op het leven van Lily, die oud is en op straat slaapt, maar vroeger door de straten danste, bloemen plukte en met de soldaten flirtte. In het eerste couplet is ze nog een kind, in het laatste nadert het einde. Delanoë volgde de oorspronkelijke tekst trouw waarbij Marie, een toch niet onbekende Franse voornaam, vervangen werd door Lily. De toevoeging aan de titel, C'est la vie, lijkt te wijzen op een zekere berusting, zo is het leven nu eenmaal. Opvallend verschil met de oorspronkelijke versie is dat Dassin Lily aanspreekt, waar Cat Mother c.s. de luisteraar aanspreekt ('Have you seen Marie?'). Een ander verschil is de muzikale begeleiding. Waar die bij Dassin geen uitschieters kent, werkt de oorspronkelijke versie langzaam naar een climax op driekwart van het nummer toe als Marie volwassen is en de soldaten niet alleen maar toelacht, zoals ze als kind deed, maar ook verleidt. Aan het einde gaat het tempo omlaag als Marie op leeftijd is en in kapotte kleren door de straten zwerft.

Pierre Delanoë was een ware tekstfabriek. Hij vertaalde niet alleen veel Engelstalige hits maar heeft minstens evenveel oorspronkelijke Franse teksten op zijn naam staan. Zo schreef hij nummers voor Gilbert Bécaud en Dalida. Als vertaler is hij voor een groot deel verantwoordelijk voor de Franse successen van Petula Clark. Een aantal van zijn oorspronkelijke Franse teksten is in het Engels vertaald en leverde succesnummers op voor de Everly Brothers (Let It Be Me) en Elvis Presley (What Now My Love, op Aloha from Hawai).  In de internet database Discogs stonden op het moment van schrijven 2312 door hem oorspronkelijke en vertaalde teksten.



donderdag 16 oktober 2014

Platenzaakstickers #161





Correct
Radio - Televisie - Hi-Fi
Video - Grammofoonplaten
Waar service wet is
Bergweg 110
Rotterdam Noord
Tel. 010 671133*

Op voorzijde hoes Tonny Eyk, LP, Een avondje thuis met Tonny Eyk, Decca (Nederland, 1978)

De firma Correct werd in 1940 opgericht en breidde zich na de oorlog gestaag uit in Rotterdam Noord, zo valt de lezen op 'wie zijn we' op de website. In 1971 werd een oude bioscoop, het Victoria Theater, gekocht om alle filialen onder een dak samen te brengen aan de Bergweg. Na een grondige verbouwing opende de winkel op 29 januari 1973 de deuren. In 1987 werd een nieuw filiaal aan de Ceintuurbaan tegenover het Radiomuseum in Rotterdam Noord geopend voor zakelijke electronica. Het filiaal aan de Bergweg richtte zich op de electronica voor thuis.
De sticker die Fons Moers instuurde dateert nog uit de tijd dat alle bedrijvigheid aan de Bergweg plaatsvond. Inmiddels zijn de activiteiten van de Bergweg overgeheveld naar de Ceintuurbaan. Het bedrijf is nog steeds in handen van de familie De Jong, inmiddels is de oudste kleinzoon de eigenaar.
In 1957 kende Correct nog een afzonderlijk platenwinkel 'waar bakvissen en jongeren terecht konden voor de platenprimeurs uit de "Top of Flop" van Herman Stok': de Correct platenpijp aan de Zaagmolenstraat 102.
Correct kende meerder slogans dan die op de sticker, zoals 'Als Correct het niet heeft, vergeet het dan maar'. Wat vinyl betreft gaat dat nog steeds op, getuige de aparte afdeling Muziek op vinyl, al heb ik het vermoeden dat de Platenpijp een groter aanbod had.

Op de sticker is duidelijk een asterisk zichtbaar achter het telefoonnummer, een verklaring hierbij is echter niet op de sticker te vinden. ???

donderdag 9 oktober 2014

Platenzaakstickers #160






Strang
Den Helder

Op label Harry Belafonte with Bob Corman's Orchestra and Chorus, 7", Cocoanut Woman, RCA 47-6885 (Duitsland, 1957)

Een tweede sticker van Strang, na 106. Is hier sprake van een Helders fenomeen? Nadat bij sticker 158 van de zaak van George Blok behalve op het hoesje ook een sticker op het label bleek te staan, zijn ze in het geval van Strang over twee plaatjes verspreid, die wonderwel uit hetzelfde jaar zijn. De overeenkomst is dat hoessticker van Strang (106) net als die van Blok op wit papier uitgebreide informatie over de winkel geeft, terwijl die op het label alleen naam en plaats vermeldt. Waar Blok gouden letters op een zwarte ondergrond heeft, kiest Strang voor het tegenovergestelde. Je moet je tenslotte onderscheiden van de concurrentie zal een van de twee gedacht hebben. Het kan bijna niet anders of ook Selbach heeft een labelsticker, maar helaas niet op de single van Wilma.
Dit stelt me wel voor de uitdaging om nadat ik alle hoesjes in mijn collectie heb doorgeploegd op zoek naar platenzaakstickers, nu ook de inhoud van die hoesjes aan een nader onderzoek te onderwerpen.

donderdag 2 oktober 2014

Platenzaakstickers #159






Het Platencentrum van Rotterdam
Oudshoorn
Meent 22 (hoek Botersloot)
Telediscoservice
Telefoon 121363
Hi-Fi, Radio en Televisie
Stereo

Op achterzijde hoes Art Blakey's Jazz Messengers, LP, Olympia Concert, Fontana 680 202 TL (Nederland, 1960)

De vijfde sticker die Jeroen van de Beek aan dit blog bijdraagt, is er eentje met een unieke dienst: de telediscoservice. Het gebeurt niet vaak, maar Google levert geen enkele hit op bij het intypen van de term en ook de Dikke Van Dale blijft het antwoord schuldig. Dan maar terugvallen op het ouderwetse logische nadenken. Een verband met het telefoonnummer ligt voor de hand, aangezien ze bij elkaar in apart stukje staan. Maar de vraag blijft natuurlijk wat er dan gebeurde als je (010-)121363 draaide. Kreeg je een bepaald nummer te horen, een soort alarmschijf of tip van de week, of een reeks nummers en was het dus een discotheek per telefoon of kon je telefonisch platen bestellen? Twee totaal verschillende diensten, waarvan de eerste me unieker lijkt dan de tweede. Telefonisch platen bestellen kan ten slotte bij elke winkel met een telefoonnummer. Ik neig naar mijn allereerste inval, want zie nog niet zo snel voor me hoe er met de hoorn op de kast of bungelend aan de telefoon gedanst kon worden. Zeker wanneer het toestel, zoals in mijn ouderlijke woning, in de hal aan de muur hing. Mochten er oud-klanten van Oudshoorn dit blog bezoeken, laat dan aub een berichtje achter over de telediscoservice, want alhoewel Oudshoorn volgens de eigen sticker Het platencentrum van Rotterdam was is er op het internet over de winkel niets terug te vinden. Wel weet Jeroen van de Beek nog te melden dat op Meent 22a weer een platenzaak zit, Songs for sale. Helaas is op de website van de winkel niets over de voorganger op die locatie te vinden.