zondag 24 juni 2012

Michael Chapman - Rainmaker



Michael Chapman – Rainmaker
Light In The Attic LITA 079

In 1969 verscheen de eerste LP van Michael Chapman op het net opgerichte Harvest label. Met zijn tweede LP Fully Qualified Survivor, die vorig jaar door Light In The Attic werd uitgebracht, zou hij vooral op het Europese vasteland meer bekendheid krijgen. Echt doorgebroken naar een groter publiek is Chapman nooit. Daarvoor is de publieke belangstelling voor folk- en new agemuziek simpelweg te klein. Het heeft Chapman er echter niet van weerhouden een inmiddels indrukwekkend oeuvre op te bouwen. Hij treedt nog steeds op en Light In The Attic bracht begin dit jaar een herpersing van zijn eerste LP op vinyl (en cd) uit. De plaat was net als al het oudere werk van Chapman moeilijk op vinyl te krijgen omdat er zelden herpersingen van zijn verschenen. Daar brengt Light In The Attic langzaam aan verandering in.
Chapman begon in de jaren zestig aangestoken door Amerikaanse jazz in het Verenigd Koninkrijk met solo-optredens in clubs door het hele land. Hij was een begenadigd gitarist, van alle markten thuis. Hij bouwt op basis van zijn optredens al snel een reputatie op, die er onder andere voor zorgt dat hij gevraagd wordt in te vallen voor de gitarist van Johnny Kidd and the Pirates als die met zijn vingers tussen de autodeur is gekomen. Op een van zijn solo-optredens wordt hij ontdekt door een scout van Tuesday productions. Chapman tekent een contract en krijgt als producer Gus Dudgeon toegewezen. Dudgeon geniet dan vooral bekendheid als engineer bij opnames van John Mayal and the Bluesbreakers en wil zich meer op produceren toe gaan leggen. Chapman wordt aanvankelijk binnengehaald als instrumentalist, maar voor de plaatopnames beginnen, is hij ook begonnen met het schrijven van teksten.
Binnen enkele dagen worden alle nummers voor de LP op een na voor het luttele bedrag van 125 pond opgenomen. Op een aantal nummers speelt Chapman alleen, op een deel wordt hij begeleid door bassist Rick Kemp en drummer Berry Morgan. Kemp zal daarna bijna op elke plaat van Chapman van de partij zijn. Niet lang na de sessies schrijft Chapman het nummer It didn’t work out. Als Dudgeon het hoort, is hij direct overtuigd van de hitpotentie van het nummer en wordt studiotijd geboekt. Dudgeon roept de hulp in van de hem bekende muzikanten Aynsley Dunbar op drums, bassist Alex Dmochowski, gitarist ‘Clem’ Clempson en organist Norman Haines. Het nummer wordt de opener van Rainmaker en de bijbehorende single. Later zal Chapman het in een geliktere versie opnemen voor de LP Savage Amusement. Hier is het nog lekker voorzien van ruwe randjes. Het nummer is een buitenbeentje op de plaat, de vaart zit er lekker in en de Hammond B-3 van Haines is prominent aanwezig. De kenmerkende melancholieke, enigszins zeurderige, dreinerige stem van Chapman past perfect bij de tekst die het einde van zijn huwelijk beschrijft. ‘It’s about my ex-wife and trains’. Een geslaagde opener om daarna wat gas terug te nemen met de instrumental Rainmaker die Chapman alleen voor zijn rekening neemt. De folkrock van het openingsnummer zal pas op de tweede plaat weer aan bod komen, de rest van de plaat is ingetogener en voor het merendeel akoestisch, slechts op twee nummers neemt hij de elektrische gitaar ter hand. De nummers kenmerken zich door jazz-, blues- en folkinvloeden, maar hebben een eigen Chapman signatuur door zijn typische gitaarspel. Geen enkel nummer is rechttoe rechtaan, er zit altijd wel een verrassende wending of tempowisseling in. Hij laat horen van alle markten thuis te zijn. Zo klinken in Thank you p.k. 1944 en Not so much a garden – more like a maze indiase invloeden in zijn gitaarspel en speelt hij op Small stones akoestische slide gitaar. Op No song to sing wordt hij op bas begeleid door Danny Thompson van Pentangle. Het afsluitende nummer Goodbye to Monday night sluit de plaat af zoals hij begonnen is, met een bandnummer, waarop Chapman ook elektrisch versterkt speelt. Op deze eerste LP is het typische geluid van Chapman al direct herkenbaar en zijn ook de stijlen die op zijn latere werk op zullen duiken terug te vinden.
Light In The Attic heeft inmiddels een reputatie opgebouwd als het gaat om prachtig uitgegeven heruitgaven en nieuw werk. Daar past deze eersteling van Michael Chapman probleemloos tussen. De vinylversie is in oorspronkelijke uitklaphoes met origineel art work en toegevoegde informatie op een dubbelgevouwen inlay. De totstandkoming van de plaat komt uitgebreid aan bod en Chapman licht zelf alle nummers toe. Je wordt aanvankelijk wel op het verkeerde been gezet als je leest dat het om een expanded edition gaat en een titel genoemd wordt die niet op de hoes of het label is terug te vinden. Maar dat blijkt te slaan op de gelijktijdig uitgebrachte cd-versie waarop vijf extra nummers staan. Nu maar wachten op een heruitgave op vinyl van de andere twee platen die Chapman bij Harvest uitbracht, Window en Wrecked Again.

Verschenen in Platenblad, nr. 188, p. 35

donderdag 21 juni 2012

Platenzaakstickers #66



Simonis geeft de toon aan!
Beijerlandselaan 29 - Tel. 71160
Dorpsweg 32 - Tel. 76493
Rotterdam

Op achterzijde hoes (companysleeve) Godert van Colmjon en Jan Lemaire, 7", Zuiderzee-ballade, Philips 318 355 PF (Nederland, 1960)

De tweede sticker van Simonis, na platenzaaksticker #35. Deze is ouder en uit de tijd dat er kennelijk dus nog een filiaal aan de Dorpsweg was in Rotterdam-Zuid. Simonis gaf niet alleen de toon aan wat betreft vinyl, maar verkocht ook tweedehands muziekinstrumenten, zoals is te lezen op de homepage van de beatgroep Late Night Set, die in de eerste helft van de jaren zestig actief waren in Rotterdam en omstreken en bij Simonis een tweedehands gitaar op de kop hadden getikt.

TOEGEVOEGD 17 JANUARI 2017


De plaat die ik zocht ... heb ik bij SIMONIS gekocht
Rotterdam
Dorpsweg 32 Tel. 276493
Nieuwe Binnenweg 54 Tel. 251750
Frits Ruysstraat 63 Tel. 141152
Brielle
Voorstraat 44 Tel. 2760

Op achterzijde hoes, Tee-Set, LP, Emotion, Delta DL 512 (Nederland, 1966)

De opvolger van de eerstgeposte sticker van Simonis, gezien het aantal filialen. Het filiaal aan de Beijerlandselaan wordt niet meer genoemd, maar bestaat in 1974 nog wel, getuige sticker 35. Wellicht ging die zelfstandig verder onder de hoede van een van de kinderen Simonis, terwijl vader vrolijk doorbouwde. Zo kwamen er twee andere filialen in Rotterdam en een in Brielle bij.
Simonis was van de reclameteksten. Was de eerste nog simpelweg 'Simonis geeft de toon aan', met de toename van het aantal filialen werd ook de tekst langer en zelfs van een rijm voorzien.
Een van de filialen die Simonis overnam, op de Nieuwe Binnenweg 54, was oorspronkelijk de platenzaak van de vader van het vijfde lid van de Outsiders, Tom Krabbendam. Die begon aan de Ferdinand Bol in Amsterdam, waar de zaak naar Record Rendez Vous over ging. Ook de vestiging in Rotterdam was kennelijk geen lang leven beschoren en kwam eind jaren zestig in handen van Simonis. Zo vader, zo zoon! Ook Tom hield het niet lang vol bij de Outsiders.

Met dank aan Stan Rijven die de sticker leverde.

TOEGEVOEGD 21 FEBRUARI 2017

Op hoes, ZZ en de Maskers, 7", Sloppin' in Las Vegas, Artone DR 25.220 (Nederland, 1964)

Deze complete sticker (inclusief afscheurdeel) is afkomstig van Robert Haagsma en laat mooi zien welke informatie de winkeleigenaar voor zichzelf hield bij verkoop van de single of langspeler.

TOEVOEGING 10 JANUARI 2018



Deze inzending van Tijs Tummers is vrijwel identiek aan de eerste sticker van Simonis, zij het dat er hier een filiaal aan de Fazantstraat 19 is toegevoegd. Vanzelfsprekend met een eigen telefoonnummer. Gezien de vele adresvariaties op de stickers kocht en verkocht Simonis met enige regelmaat filialen.

dinsdag 12 juni 2012

Platenzaakstickers #65



Radio Krenning
Appelstraat 145
(Den Haag)
Tel. 684710

Op voorzijde hoes Corry Brokken, 7", La Mamma (Zij kwamen overal vandaan), Philips JF 327 642 (Favorietenexpres) (Nederland, 1964)

Weer een van die ouderwetse zaakjes waar de combinatie audioapparatuur en geluidsdragers aan de man en vrouw werd gebracht. Later is Krenning ook in beeld gaan handelen en veranderde de naam in Krenning Beeld & Geluid. Informatie op internet geeft aan dat de winkel ooit is verhuisd naar nummer 143 in dezelfde Appelstraat, al is het ook mogelijk dat Krenning is uitgebreid en twee aanpalende panden bezette.



Inmiddels is Krenning Beeld & Geluid overgenomen door een grotere concurent: Praalder. Naast nummer 143 en 145 is die ook gevestigde op nummer 133.
In de sponsorcorner op de website van de Haagse Tennisvereniging Hanenburg is nog een leuk stukje over Krenning te vinden met daarbij een foto van Ines en Remco Krenning eigenaren van Krenning CD-shop aan het Haagse De Savornin Lohmanplein 38. Ooit begonnen als filiaal van de Appelstraat is het nu het enige wat nog rest van Krenning.

donderdag 7 juni 2012

Platenzaakstickers #64



Muziekhandel Bergmann
Arnhem
Tel. 23014

Op label Joe South, 7", Games People Play, Capitol F 2248 (Nederland, 1969)

Muziekhandel Bergmann viert over 2 jaar haar 100-jarig bestaan. De winkel werd opgericht in 1914 zo staat te lezen op de website. Sinds 1914 is het een van de toonaangevende winkels op het gebied van klassieke muziek zo is daar te lezen. In de jaren zestig was er echter ook popmuziek te koop, getuige de sticker op deze single van Joe South. De winkel is momenteel gevestigd aan de Koningstraat 19, gezien de historische gevel verbaast het me niks als ze daar ook in 1914 al zat.


Zoals de website vemeldt, is er bij Bergmann nog steeds vinyl te verkrijgen, al is het niet standaardop voorraad. Bestellen is echter altijd mogelijk. De winkel heeft ook een logo, dat jammer genoeg niet op de sticker is terug te vinden.

 
 
p.s. Dat honderdjarig jubileum heeft Muziekhandel Bergmann helaas niet gehaald, zoals hieronder bij de reacties al opgemerkt, werd Bergmann op 7 mei 2013 failliet verklaard. In VPRO gids #23 van 8 t/m 14 juni stond op p. 72 een stuk van Merel van Ommen over de winkel: Requiem voor Bergmann.
 


zondag 3 juni 2012

Platenzaakstickers #63



Muziek Staffhorst
Utrecht Tel.: 33 23 41
Drieharingenstr. 27
Nachtegaalstraat 7-9
Anth. Matthaeuslaan 1

Op achterzijde hoes Iggy Pop, LP, Lust For Life, RCA Pl-12488 (Nederland, 1977)

Na Platenzaaksticker 57 en 17 de derde sticker van Staffhorst in Utrecht. Er blijkt dus meer gebeurd tussen 1973 en 1983 dan ik aanvankelijk dacht. Was er in 1973 nog sprake van 'gezellige platenwinkels', met de komst van een telefoon was dat schijnbaar afgelopen. Ook is de winkel aan de Drieharingenstraat opgeschoven van nummer 5 naar nummer 27. Maar hadden alle drie de winkels hetzelfde telefoonnummer?